Το φαγητό στα Διγελιώτικα έχει κάτι ανεπιτήδευτο∙ μια απλότητα που σε κερδίζει χωρίς προσπάθεια. Δεν υπάρχουν κραυγαλέες γεύσεις ούτε στημένα πιάτα — μόνο αυθεντικά αρώματα και φρέσκα υλικά που μιλούν από μόνα τους. Οι ταβέρνες της περιοχής ακολουθούν τον ρυθμό της θάλασσας· εκεί που το κύμα αγγίζει σχεδόν τα τραπέζια και ο ήλιος σβήνει πίσω από τα βουνά της Αιγιάλειας. Είναι το είδος του μέρους όπου σταματάς τον χρόνο, απολαμβάνοντας το φαγητό σου με ήχους από τζιτζίκια και κύματα.
Αν επισκεφθείς τα Διγελιώτικα το καλοκαίρι, θα βρεις τη γεύση να μπλέκεται με τη θαλασσινή αύρα: το άρωμα του λεμονιού πάνω στο ψάρι, το ελαφρύ αεράκι που φέρνει τη μυρωδιά του γιασεμιού, τα ποτήρια που γεμίζουν με λευκό κρασί της περιοχής. Το βράδυ, οι λάμπες ανάβουν πάνω στα τραπέζια και η ατμόσφαιρα γίνεται πιο ζεστή. Η θάλασσα καθρεφτίζει τα φώτα και οι παρέες συνεχίζουν με ένα ποτήρι κρασί, ένα χαμόγελο, κι εκείνη τη χαρακτηριστική αίσθηση πως «εδώ, όλα είναι πιο αληθινά».